ถึงเวลาคว้าชัย ครั้งนี้เป็นการผ่านบัลเล่ต์ของทั้งทีม มันเริ่มต้นจากแนวรับที่สามของอาร์เจนตินาและจบลงที่ตาข่ายของฝรั่งเศส

ถึงเวลาคว้าชัย การจ่ายบอล 5 ครั้งแบบกวาด นั่นคือฟุตบอลที่บริสุทธิ์ที่สุด สะอาดที่สุด และศักดิ์สิทธิ์ที่สุด ดิ มาเรีย จบลำดับการจ่ายบอล แบบเพชรและตอนนี้น้ำตาก็ใกล้จะไหลเช่นกัน เขาสัมผัสได้ ความรู้สึกนี้ทั้งจักรวาลกำลังเร่งเร้าพวกเขา เราทุกคนทำ มาถึงครึ่งเวลาและฝรั่งเศสไม่ได้ลงทะเบียนแม้แต่นัดเดียว นี่ไม่ใช่การแข่งขันมากเท่ากับการยอมจำนนของแชมป์เก่า ปูพรมสีน้ำเงินกรม ท่าปูพรมต้อนรับแขกผู้มีเกียรติ

เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อชมการแข่งขันอยู่แล้ว ใช่ไหม? พวกเราส่วนใหญ่มาดูเรื่อง ราวของลิโอเนลเมสซีถึงบทสรุปที่สมบูรณ์แบบ ฝรั่งเศสเป็น เพียงวิชาการ เป็นส่วนหนึ่งของงานเอกสาร จุดและกากบาทที่ต้องเขียนทิ้งท้าย ในบทสุดท้ายอันรุ่งโรจน์ของเมสซี แต่เมื่อเริ่มครึ่งหลัง เกมที่สองก็เช่นกัน ทันใดนั้นสิ่งที่เราคิดว่าเรารู้ก็เริ่มคลี่คลาย โมเมนตัมเอนเอียงไปทางฝรั่งเศส การจ่ายบอลเริ่มเชื่อมต่อ เจาะ ขู่

พวกเขายังไม่ได้ยิงเมื่อชั่วโมงผ่านไป แต่ทุก ๆ นาทีพวกเขาดูเหมือน จะเข้าใกล้นัดหนึ่งมากขึ้น ในที่สุด 20 นาทีจากเวลา การแสดงของเอ็มบัปเป้ก็เริ่มต้นขึ้น เขาทำลายช็อตแรก ที่น่าผิดหวัง เฉือนในพื้นที่ด้านบนสุดของพื้นที่ก่อนจะยิงข้ามคาน เหน็ดเหนื่อยกับการรอคอยเพื่อนร่วมทีมของเขาที่จะชนะสิ่งนี้ แปดนาทีต่อมา การเปิด: จุดโทษอีกครั้ง คราวนี้เป็นของเลส์ เบลอส์ – นิโคลัส โอโตเมนดี รันดัล โคโล มูอานี ความสุขหลั่งไหล

เอ็มบัปเป้ก้าวขึ้นรู้สึกว่ารองเท้า ทองคำหลุดจากเท้าของเขาและเปลี่ยนไปราวกับว่าเป็นการฝึกซ้อมในสนามซ้อม

จากจุดนั้น มันเหมือนกับว่าความรู้สึกของลูกบอลที่พุ่งไปด้านหลังตาข่ายได้ปลดปล่อยอะไรบางอย่างในตัวเขา เพราะในนาทีต่อมา เขาก็มีอีกอย่าง: การวอลเลย์ที่อุกอาจ การบิดตัวที่เหนือความคาดหมายของร่างกายของเขาในอากาศ การสะบัดขาที่เป็นไปไม่ได้อย่างเช่น แส้ของเหลวเพื่อส่งลูกบอลไปที่มุมด้านล่าง เสมอ 2-2 ในนาทีที่ 80 และยังมีเกมให้เล่นอีกมากเอ็มบัปเป้พยายามครั้งแล้วครั้งเล่า

บุกทะลวงผ่านแดนกลางของอาร์เจนตินาราวกับพายุเฮอริเคน กองหลังหลุดลอก และปลิวไสวไปข้างหลังเขาราวกับกลีบดอกไม้ที่บอบบาง เมสซีค่อยๆ เลือนหายไปในเบื้องหลังเมื่อเอ็มบัปเป้พุ่งขึ้น แต่ที่นี่เขา ปรากฏตัวอีกครั้ง ปรากฏตัวอีกครั้งในเกม หยิบบอลขึ้นมาแล้วยิงข้ามคาน ส่งบอลสีทองตามหลังนาฬิกา สายลมไกลออกไป ไม่กี่วินาทีสุดท้ายที่สิ้นหวัง ไม่กี่ครั้งสุดท้ายที่สิ้นหวังอ้อนวอนต่อท้องฟ้า

เสียงนกหวีดเบิกม่านฉากแรกของละครที่เต็มไปด้วยอันตรายนี้ องก์ที่สองเริ่มขึ้น เกมต่างๆ หลั่งไหลเข้าสู่ช่วงต่อเวลาพิเศษ กล้องจะแพนไปที่ปากสนามที่เปิดอยู่ในขณะที่เสียงนกหวีดและเสียงคำรามดังขึ้นจากภายใน คุณจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่คุณหายใจสม่ำเสมอ ครั้งสุดท้ายที่คุณยืนยืดเส้นยืดสายหรือมองไปทางอื่น โดยรู้สึกว่าวินาทีใดก็ตามที่สามารถเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งได้ ทุกการเข้าปะทะ ทุกการจ่ายบอล ทุกช่วงเวลาสั่นไหวด้วยความเป็นไปได้ ความเป็นจริงทางเลือกที่หมุนวนในยามค่ำคืน https://www.fakeiplplayer.com